Coprinopsis romagnesiana
_Redhead,_Vilgalys_%26_Moncalvo_10285.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Coprinopsis romagnesiana |
| Nazwa systematyczna | |
| Coprinopsis romagnesiana (Singer) Redhead, Vilgalys & Moncalvo Taxon 50(1): 230 (2001) | |
Coprinopsis romagnesiana (Singer) Redhead, Vilgalys & Moncalvo) – gatunek grzybów należący do rodziny kruchaweczkowatych (Psathyrellaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Coprinopsis, Psathyrellaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1951 r. Rolf Singer nadając mu nazwę Coprinus romagnesianus. W wyniku badań filogenetycznych prowadzonych na przełomie XX i XXI wieku mykolodzy ustalili, że rodzaj Coprinus jest polifiletyczny i rozbili go na kilka rodzajów[2]. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali temu gatunkowi Redhead, Vilgalys i Moncalvo w 2001 r.[1]
- Coprinus atramentarius var. romagnesianus (Singer) Krieglst. 1991
- Coprinus romagnesianus Singer 1951
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Kapelusz
- O wysokości do 9 cm, początkowo elipsoidalny lub jajowaty, potem stopniowo rozszerzający się i w końcu płaski. W typowy dla czernidłaków sposób owocnik czernieje i podczas dojrzewania rozpływa się w czarną ciecz. Powierzchnia o barwie od szarawej do bladobrązowej, pokryta rdzawymi, morelowymi lub brązowymi łuseczkami[2].
- Blaszki
- Wolne lub nieco przyrośnięte, gęste, początkowo białe, potem czarne i rozpływające się w czarną ciecz[4].
- Trzon
- Wysokość 6–10 cm, grubość 5–13 mm. Cylindryczny z maczugowatą i nieco obrzeżoną podstawą. Powierzchnia biała, pokryta ciemnymi łuseczkami[2].
- Cechy mikroskopowe
- Zarodniki 8,0–10,0 × 4,5–6,0 µm, elipsoidalne do jajowatych, z centralnymi porami zarodkowymi i zaokrągloną podstawą i wierzchołkiem, ciemnoczerwone. Podstawki 4–zarodnikowe, 20–30 × 7–10 μm. Cheilocystydy wąsko cylindryczne, 70–100 × 20–25 μm. Pleurocystydy cylindryczne, 120–150 × 18–35 μm. Zasnówka złożona z rozgałęzionych strzępek, miejscami grubościennych[2].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Znane jest występowanie Coprinopsis romagnesiana w niektórych krajach Europy i w Stanach Zjednoczonych[5]. W opracowaniu W. Wojewody z 2003 r. brak tego gatunku[6]. Jest raczej rzadki. Po raz pierwszy jego stanowiska w Polsce podaje B. Gierczyk i inni w 2011 r. w Puszczy Knyszyńskiej i Puszczy Białowieskiej[2]. Liczne i bardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Zaliczony w nim jest do grzybów rzadkich i wartych objęcia ochroną[7].
Saprotrof. Owocniki wyrastają kępkami na pniakach lub wokół butwiejących korzeni drzew[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-15] (ang.).
- ↑ a b c d e Rare species of the genus Coprinus Pers. s. lato [online], Acta Mycologica, 2011, vol. 46 (1): 27–73 [dostęp 2020-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-13] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2020-11-15] (ang.).
- ↑ a b Coprinopsis romagnesiana [online], Mushroom Expert [dostęp 2020-11-15] (ang.).
- ↑ DiscoverLife [online] [dostęp 2020-11-15] (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
- ↑ Aktualne stanowiska Coprinopsis romagnesiana w Polsce [online] [dostęp 2020-11-15] (ang.).